Ain't no sunshine..

Συγγνώμη που τόσο καιρό δεν έγραφα.
Όχι προς Θεού δεν σκιζόμουν στο διάβασμα, απλά κάθε φορά έλεγα άστο γι'αυριο, γι'αυριο και βουαλά έφτασε Μάρτης.
Μου έλειψε το γράψιμο, όχι λάθος μου έλειψα εγώ όταν γράφω.
:)
Είναι πολύ περίεργο πόσο διαφορετικός γίνεσαι όταν γράφεις..Ουσιαστικά είναι αυτός που είσαι στα αλήθεια. Γιατί όσο και να μην το θέλεις, στην κοινωνία και στην γενικότερη συμπεριφορά σου βάζεις ορια, φοράς ένα προσωπείο.
Ποιος πραγματικά είσαι όμως όταν το βγάζεις;
Εγώ προσωπικά γίνομαι πιο ευαίσθητη αλλά και πιο δυνατή.
Σαν τις ηρωίδες στις ταινίες που δεν βρίσκουν τον έρωτα, ή καταλήγουν πληγωμένες αλλά είναι ανεξάρτητες και χαρούμενες στην ήσυχη φάρμα τους.
Πολλούς βέβαια, μπορεί να μην τους εκφράζει το γράψιμο.
NO PROBLEMA.
Αναζητήστε κάτι που σας κάνει αληθινούς, που σας βγάζει από τα όρια της καθημερινότητας.
Και θα δείτε πως όλα τότε θα γίνουν πιο ευχάριστα, θα νιώθεις αυτός που θες να είσαι.
Anyway, σας κούρασα, απλά ήθελα να γράψω κάτι για να κρατήσω επαφή ρε παιδί μου.
http://www.youtube.com/watch?v=tIdIqbv7SPo
την καληνύχτα μου και μια προτροπή.
BE REALLLLLL. :)